[احساس العالم]

[poem=font="Simplified Arabic,7,darkblue,normal,normal" bkcolor="transparent" bkimage="" border="none,4,gray" type=0 line=0 align=center use=ex num="0,black""]
قصيده مختصره فى احد اصدقائى رحمة الله على لون اللعب=



البدع=


بعض الرجاجيل لامن شفت زوله تهابه=
ولانخيتاه فى خدمه يجى نالى الناس=
الزول زول الرجل والقلب قلب البريهه=
هذازمانا تغير فيه ماتو الرجاجيل=
مثل ابن عبدالله مامثله مشى فى جبل دوس=
لامن هرج فالمجالس مثل هدار سمحان=
نمرا الى من عدى فالعيس تغدى ذهيبه=



الرد=



البادوى لاعزم عالرحله ياخذ زهابه=
يمسى ويصبح معى العربان مبسوط وناس=
والعسكرى بى نشوفه دوم لابس بريهه=
وانحن بعد فى توالى ازماننا فى رجى جيل=
رجال وقت الملاقى بى تديس الجبل دوس=
ماعندهم للمخالف لامروفه وسمحان=
ونعم بهم طارفة زهران ماهى غريبه=[/poem]